" အေမ ေဈးသြားရင္ သားလိုက္ခဲ့မယ္.."
"ၾကားသား မိုးၾကိဳး... သားက ေဈးကို ဘာလိုက္လုပ္မလို႔လဲ.."
"ေဈးဘက္လမ္းမေလွ်ာက္တာၾကာၿပီေလ...၊ အေညာင္းအညာေျပ လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္လို႔.."
"ဒါဆိုလဲ သြားၾကတာေပါ့.. အေမလည္း မင္းကို ေျပာစရာ ရွိတယ္.. အိမ္မွာ ေျပာခ်င္ေပမယ့္ မင္း ညီေတြရွိေနေတာ့ ေျပာလို႔ မေကာင္းဘူး... "
"ဘာမ်ားဘာလိမ့္ အေမ.."
"ေျဖးေျဖးေပါ့သားရယ္... လမ္းေလွ်ာက္ရင္းေျပာၾကတာေပါ့.."
ကၽြန္ေတာ္ အဝတ္လဲၿပီးေတာ့ အေမနဲ႔ တူတူ ေဈးဘက္ကို ထြက္ခ့ဲၾကတယ္...။ ျမဴေတြေဝေနတ့ဲ ဒီလိုမနက္ခင္းဟာ... ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တ့ဲ မနက္ခင္းမ်ိဳးေပါ့..။ လမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနၾကတ့ဲ လူေတြလည္း ေတြ႕ရတယ္..။ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုး.. အံု႔မိႈင္းၿပီး စိုစြတ္ ေအးျမေနတယ္..။
"သား.. မင္းမွာ ခ်စ္သူရွိေနၿပီလား..."
"ဗ်ာ... ဘာလို႔လဲ အေမ.."
"အေမ ေမးတာကိုသာ ေျဖပါ.."
"မရွိေသးပါဘူးအေမ... ၿပီးေတာ့ သား ခ်စ္သူထားဖုိ႔အထိ သတၱိမရွိဘူး အေမ.. သားမွာ အခ်ိန္လည္းမရွိဘူူး... သားမွာ အေမတို႔ကို အရင္အတိုင္း ျပန္ထားႏိုင္ဖို႔ပဲ စိတ္ကူးရွိတယ္.. သားရဲ႕ ခ်စ္သူက ဒါေတြကို နားလည္မွ ျဖစ္မွာမို႔ ခုခ်ိန္မွာ မစဥ္းစားခ်င္ေသးဘူး.."
"အေမ နားလည္ပါတယ္ သားရယ္.. ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ဆိုတာ ရွိေသးတယ္မဟုတ္လား.. လူငယ္သဘာဝ အတိုင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနပါသားရယ္..."
"မပူပါနဲ႔ အေမရယ္.. သားဘဝကို သားေက်နပ္ပါတယ္..."
"ေမးရဦးမယ္... သားခုတေလာ ေက်ာင္းသြားတာ တေနကုန္ပဲ.. ဘာေတြ လုပ္ေနေသးတာလဲ..သား.."
"ေက်ာင္းသြားတယ္.. အတန္းၿပီးရင္ BC သြားတယ္.. အဘြားတို႔ခိုင္းတာေတြ လုပ္ေပးတယ္.. ၿပီးေတာ့ သား အလုပ္ရွာေနတယ္...အေမ.."
"သားက ဘာလုပ္မလို႔လဲ.."
"သားတတ္တ့ဲ ပညာနဲ႔ သင့္ေတာ္မယ့္အလုပ္ေပါ့အေမရယ္.. ၿပီးေတာ့ ေတြ႕တ့ဲ အလုပ္လည္း လုပ္လို႔မရဘူးေလအေမ... အေဖသိကၡာလည္း ရွိေသးတယ္.. လစာကလည္း သားစိတ္ႀကိဳက္မရလို႔ အဆင္မေျပေသးပါဘူးအေမ..."
"သားရယ္... မင္းအတြက္ အဆင္ေျပရင္ ရပါၿပီသားရယ္.. အေမတို႔အတြက္ သိပ္မစဥ္းစားပါနဲဲ႔ကြယ္.."
"ဘယ္ဟုတ္ပါမလဲ အေမရယ္...ညီ ႏွစ္ေယာက္အတြက္ရွိေသးတယ္ေလ.. သူတို႔ေက်ာင္းစာရိတ္တင္ မနည္းဘူးကုန္ေနတာ.."
"အေမ့မွာ ရွိပါတယ္သားရယ္.. အေမသားေတြ လိမၼာၾကတ့ဲ အတြက္ အေမ ဝမ္းသာတယ္ကြယ္..."
"အေမ...."
"ဘာလဲ..သား.."
"သား သဇင္ပန္းလိုခ်င္တယ္.."
" ငါ့သားကေတာ့ေလ... ပန္းႀကိဳက္တာေတာင္မွ သဇင္ပန္းကိုမွ ေရြးႀကိဳက္ရလား.."
"သဇင္က သားေမြးေန႔နီးမွ ပြင့္တ့ဲပန္း ၿပီးေတာ့ သားရဲ႕ Sigature ေလ.."
"ေအး.ေအး.. ေဈးမွာ ေတြ႕ေတာ့ ဝယ္တာေပါ့.. ဒီေန႔ မေတြ႕လည္း ေနာက္ေန႕ ဝယ္ထားေပးမယ္..."
သားအမိႏွစ္ေယာက္ ေျပာေျပာဆိုဆို လမ္းေလွ်ာက္လာတာ ေဈးေတာင္ေရာက္လာၿပီ... ေဈးေရာက္ေတာ့ အေမက ဟင္းစားဝယ္ဖို႔ ေဈးအတြင္းဘက္ ဝင္သြားတယ္.. ကၽြန္ေတာ္က မနက္စာအတြက္ မုန္႔တန္းဘက္ထြက္ခ့ဲတယ္..။ ၿပီးရင္ ပန္းတန္းဘက္လိုက္ခ့ဲဖို႔ အေမက မွာ သြားတယ္..။ ေစ်းထဲမွာ အသိေတြနဲ႕ ေတြ႕ေတာ့ စကားေျပာရေသးတယ္....။
ပန္းတန္းဘက္ေရာက္ေတာ့ အေမ့ကို မေတြ႕ေသးတာနဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီ ၾကည့္မိေတာ့ သဇင္ပန္းေတြ႕တာနဲ႔ ပန္းသည္ဆီမွာ စပ္စုမိတယ္..။ သဇင္ပန္းက တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ရာသီပဲပြင့္တ့ဲပန္း.. ၿပီးေတာ့ ေျမမထိတ့ဲ ပင္ျမင့္စံပန္းမို႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ဆံုးပန္း...။ ပန္းႀကိဳက္တ့ဲ အတြက္ အေဖဆူတာ ခဏခဏ ခံရလည္း ကၽြန္ေတာ္ မေလွ်ာ့...။ အိမ္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ စိုက္တ့ဲ ပန္းေတြခ်ည္းပဲ...။ အေမေရာက္လာေတာ့ ဘုရားပန္းအတြက္ သင့္ေတာ္တာဝယ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ သဇင္ပန္း ဝယ္ေပးတယ္...။ ရခိုင္သဇင္ႀကီးမို႔ တခက္ကို ၂၀၀ ေပးရတယ္..။ ကၽြန္ေတာ့္မွာပါတ့ဲ ပိုက္ဆံနဲ႔ မေလာက္လို႔ အေမက စိုက္ဝယ္ေပးတယ္..။ သိပ္မဝယ္ပါဘူး.. ၁၀ ခက္တည္းပါ..။ ၿပီးေတာ့ ဆုိက္ကားနဲ႔ သားအမိႏွစ္ေယာက္ အိမ္ျပန္ခ့ဲၾကတယ္..။
"ကိုႀကီး... ကိုလျပည့္ေမာင္ဆိုတာ... ဖုန္းဆက္တာ ႏွစ္ခါရွိေနၿပီ... ျပန္ဆက္ပါတ့ဲ..."
အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ညီအလတ္က ဆီးေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အံ့ဩသြားတယ္..။
"ေအး..ေအး ေနာက္မွ ျပန္ေခၚမယ္.."
ေျပာၿပီးေတာ့ မနက္စာ စားၾကဖို႔ ျပင္ၾကတယ္...။ သားအမိေလးေယာက္ မနက္စာ စားေနတုန္း ဖုန္းလာေတာ့ အလတ္ေကာင္က ကိုင္လိုက္တယ္.. ၿပီးေတာ့ ဖုန္းကိုေျမာက္ျပၿပီး.. ေမးေငါ့ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ဖုန္းတ့ဲ...။
"ဟဲလို...."
"လမင္း.. မင္းကလည္း ၾကာလိုက္တာ... ဘာလို႔ ဖုန္းျပန္မေခၚတာလဲ.."
"ေစ်းသြားေနတာကြ..လျပည့္ရ.. ခုလည္း မနက္စာစားေနၾကတာ.. ၿပီးရင္ ျပန္ေခၚမလို႔ပဲ..."
"ေနပါ... ကဲ.. ညေနလာမွာလား..."
"လာမယ္... အိမ္မွာ လုပ္စရာေတြ ၿပီးတာနဲ႔ လာခ့ဲမယ္..."
"ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္လာမွာလဲ..."
"ညေနေစာင္း ၅ နာရီေလာက္ေပါ့..."
"ေအး... ငါ စိမ္းလန္းမွာ ေစာင့္ေနမယ္.."
"ေအး.. လာခ့ဲမယ္... လာခါနီး ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္.."
ေျပာေျပာၿပီးၿပီး ဖုန္းခ်လုိက္တယ္...။ အေမက ဘယ္သြားမလို႔လဲ ေမးေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႔ ေခၚတာဆိုေတာ့ အေမက ရီတယ္..။ မနက္စာစားၿပီးၾကေတာ့ ညီႏွစ္ေယာက္က က်ဴရွင္သြားၾကတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္က အေမနဲ႔ အတူ အိမ္အလုပ္ေတြ ကူလုပ္ရင္း အိမ္မွာ အလုပ္ေတြ ႐ႈပ္ေနေတာ့တယ္..။ ေန႔ခင္းမွာ အလုပ္ေတြၿပီးေတာ့ ေန႔လည္စာစားၿပီး အေမက အဓိဌာန္ ဝင္စရာ ရွိတာမို႔ ဘုရားခန္းဘက္ထြက္သြားတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္က FM နားေထာင္ရင္း အခန္းရွင္း.. ၿပီးေတာ့ စာက်က္...။ စာေတြက်က္ၿပီးေတာ့ ညေန ၄ နာရီရွိၿပီ..။ အေမလည္း အလုပ္ၿပီးေတာ့ ေအာက္ဘက္ျပန္ဆင္းလာၿပီ..။ ကၽြန္ေတာ္ ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ အေမက.. ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ မုန္႔ဖိုးလာေပးတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ ျငင္းေတာ့ အေမက ဇြတ္ေပးေနတာနဲ႕ ယူလိုက္ရတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္ အေမဆီက မုန္႔ဖိုး သိပ္မေတာင္းတတ္..။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ စုထားတ့ဲ ပိုက္ဆံေတြကို ေခၽြတာသံုးတယ္..။ အဘြားဆိုင္မွာ ကူလုပ္ေပးလို႔ ရတ့ဲ ပိုက္ဆံ (မုန္႔ဖိုးမက လစာလည္း မက်တ့ဲ) ကို ေက်ာင္းစားရိတ္လုပ္တယ္..။
အိမ္က ထြက္လာေတာ့ ၄ နာရီခြဲေနၿပီ... ကားရေတာ့ ၄ နာရီ ၄၅..။ ပန္းျခံေရာက္ေတာ့ ၅ နာရီခြဲေနၿပီ..။ သူ ပန္းျခံေရွ႕မွာ ထြက္ေစာင့္ေနတယ္..။
"လမင္း... မင္းေနာက္က်တယ္.."
"လျပည့္... ငါ ေတာင္းပန္တယ္ကြာ.. လိုင္းကားက ေနာက္က်သြားတယ္.."
"ကားငွားလာေပါ့... ငါ မင္းဖုန္းဆက္ကတည္းက ထြက္လာတာ..."
"လျပည့္... ငါ သူေဌးမဟုတ္ဘူးကြာ... မင္းလိုလည္း ကားမရွိေတာ့ ငါေနာက္က်တာကို မင္းနားလည္ေပးပါကြာ.."
"ေနာက္တာပါကြာ... ကဲ..လာ ေကာ္ဖီေသာက္ရေအာင္.."
"ဟင္.. ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္မယ္ဆို..."
"၆ နာရီခြဲ ပြဲ မမီေတာ့ဘူး... ၉ နာရီခြဲပြဲ ၾကည့္မယ္.. ႐ုပ္ရွင္႐ုံမသြားခင္ Dagon Centre သြားမယ္.."
"ဘာသြားလုပ္ဦးမလို႔လဲ.."
"shopping ေပါ့.."
"ေအးပါ... သေဘာ...သေဘာ..."
ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ ပန္းျခံထဲက စားေသာက္ဆုိင္မွာ ေကာ္ဖီမွာၿပီး... ေရကန္ေဘးက စားပြဲမွာ သြားထိုင္ၾကတယ္..။ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္နဲ႔ သူကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ၿပီ..
"လမင္း.. မင္းလက္က ေတာ္ေတာ္လွတာေနာ္.. ငါ့ေကာင္မေလးေတာင္ အဲေလာက္ မလွဘူး... ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းက လည္း ခ်စ္စရာေလး... မင္းသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဆို ဒီေန႔ ညေတာ့ ငါေတာ္ေတာ္ ကံေကာင္းၿပီ..."
"လျပည့္... မင္းေတာ့နာမယ္... ငါ့ကို စိတ္နဲ႔ မျပစ္မွားနဲ႕ေနာ္... ငါ အရွင္လတ္လတ္ ေယာက်္ားႀကီး..."
"လွလို႔ လွတယ္ ေျပာတာကို.. မင္းကလည္း..."
"ေအးပါ... ေျပာေျပာ... မင္းစိတ္ခ်မ္းသာရင္ ၿပီးတာပဲ..."
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာမွ ဆက္မေျပာၾကဘဲ အင္းလ်ားရဲ႕ ညခ်မ္းအလွကို ေကာ္ဖီစိမ့္စိမ့္ကို တသသ ေသာက္ရင္း အသံတိတ္ခံစားေနၾကေတာ့တယ္...။ ေကာင္းကင္မွာ ညညီလာခင္းဖို႔ လမင္းနဲ႔ ၾကယ္ေတြ တာစူေနၾကၿပီ....။ ခုမွ သိတယ္.. ။ ဒီေန႔ လျပည့္ညပါလား...။
Dagon Centre ေရာက္ေတာ့ ည ၇ နာရီထိုးေနၿပီ...။ သူကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး President ကို ေခၚသြားတယ္..။ သူအတြက္ အက်ီၤေရြးေပးပါတ့ဲ..။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔နဲ႕လိုက္မယ့္ အဆင္ေလးကိုေရြးေပးလိုက္တယ္..။ အျဖဴေပၚမွာ အျပာနဲ႔ အနက္ ကန္လန္႔စင္းေလးေတြ ပါတ့ဲ T-shirt ကိုေရြးေပးလိုက္တယ္..။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုလည္း ေရြးခိုင္းေသးတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္က Jeans ကို မေရြးတတ္ဘူးဆိုေတာ့ သူ႔ဘာသာသူ ေရြးသြားတယ္..။ ဆန္းတာက ႏွစ္စံုေတာင္ယူတယ္....။ ၿပီးေတာ့ ဖိနပ္ တစ္ရံ... ေတာ္ေတာ္လွတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ေရြးထားတ့ဲ အက်ီၤနဲ႔ေရာ သူေရြးထားတ့ဲ ေဘာင္းဘီနဲ႔ပါ လိုက္တယ္...။ ပိုက္ဆံရွင္ၿပီးေတာ့ သူက တခါတည္းဝတ္မယ္ဆိုၿပီး အဝတ္လဲခန္းမွာ ဝင္လဲတယ္..။ ၿပးီေတာ့ သူနဲ႕လိုက္လားတ့ဲ...။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိထဲမွာ သူက ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ...။ လိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ၿပံဳးၿပီး ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲကို အထုပ္တစ္ထုပ္ လာထည့္တယ္...။
"လမင္း...မင္းဖို႕.."
"အန္... ဘာလုပ္ဖို႔လဲ..."
"မင္းအခု ဒါေတြ ဝတ္သြား.... မင္းၾကည့္လိုက္ရင္ လံုခ်ည္နဲ႔ ရွပ္အက်ီၤနဲ႔....အဘိုးအိုေလးနဲ႔ တူတယ္..."
"ငါမလုိခ်င္ဘူး.. မင္းကလည္း.... မင္းႀကိဳေျပာရင္ ငါ မေရြးေပးပါဘူးကြာ..."
"လမင္းရာ... မျငင္းပါနဲ႔ကြာ... ငါနဲ႕ ခင္တ့ဲ အမွတ္တရ အျဖစ္ ဝယ္ေပးတာပါကြာ.."
"ေအး... ၿပီးေရာ.. ဒီတစ္ခါေတာ့ ရွိေစေတာ့... ေနာက္တစ္ခါေတာ့မရဘူး... ၿပီးရင္ ညစာ ငါေကၽြးမယ္.."
အဲလို သေဘာတူညီမႈယူၿပီးေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ အဝတ္ဝင္လဲတယ္...။ ဖိနပ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ဖို႔တ့ဲ...။ မထူးေတာ့တာမို႔ လက္ခံလုိက္ရတယ္...။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ညစာစားဖို႔ ျမိတ္ေမာင္တိတ္ဘက္ကို ထြက္ခ့ဲတယ္... ႏွစ္ေယာက္သားဗိုက္ဆာတာနဲ႔ စားလိုက္တာ... ကတ္ေၾကးကိုက္ ၃ ပြဲကို ခဏအတြင္း လက္စသတ္လိုက္ၾကတယ္....။
႐ုပ္ရွင္႐ုံ ေရာက္ေတာ့ ၉ နာရီထိုးၿပီ....။ သူက လဘက္ရည္ဆိုင္က ေစာင့္ေနတ့ဲ..။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔သေဘာအတိုင္း နားေထာင္လက္စနဲ႔ နားေထာင္ေနရေတာ့တာပါပဲ...။ ခဏေနေတာ့ သူလက္ထဲမွာ လက္မွတ္ႏွစ္ေစာင္ပါလာတယ္...။ ခံုနံပါတ္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေပၚထပ္ ေရွ႕ဆံုးခံု...။ ၁ဝဝဝ တန္ ႏွစ္ေစာင္....။ ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကို ၁ဝဝဝ ထုပ္ေပးလိုက္တယ္...။
"ဒါက ဘာလဲ လမင္း...."
"လက္မွတ္ဖိုးေလ.... ဒါကို မင္းလက္မခံရင္ ငါ ျပန္ေတာ့မယ္.. ေနာက္လည္း မင္းနဲ႕ လိုက္ဖို႕ကို ငါ စဥ္းစားေတာ့မယ္...။"
"ေအးပါကြာ... သိပ္လည္း စိတ္မႀကီးပါနဲ႔..."
႐ံုထဲေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မုန္႔ေတြ ဝယ္ၾကတယ္..။ ဆင္တူဝတ္ထားတ့ဲ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို လူေတြက ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႔ ျပံဳးတ့ဲသူက ျပံဳးေနၾကၿပီ..။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ အေပၚထပ္ကို ျမန္ျမန္တက္ခ့ဲတယ္...။ ႐ံုထဲေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတန္းမွာေရာ ေနာက္ကတန္းမွာပါ ဘယ္သူမွမရွိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း...။ ႐ုပ္ရွင္စျပေတာ့ သူက ေနၾကာေစ့ စားေနၿပီ.. ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ထုပ္ေဖာက္စားလိုက္တယ္..။ ခဏၾကာေတာ့ စိတ္ထဲ စႏိုးစေနာင့္ျဖစ္လာလို႔ သူဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနတယ္..။ ၿပီးေတာ့ သူကပဲစၿပီး မ်က္လံုးကို လႊဲလိုက္တယ္..။
"လမင္း.... "
"ဘာလဲ....."
" မင္းလက္ကို ကုိင္ၾကည့္ခ်င္တယ္..."
ကၽြန္ေတာ္ ရင္ခုန္သြားတယ္...။ စိတ္ထဲမွာ နာမည္တပ္လို႔မရတ့ဲ ခံစားမႈတစ္ခု ျဖစ္သြားတယ္...။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ...
"လမင္း.. စိတ္ေကာင္းေကာင္းထား... ႐ုပ္ရွင္ကို ေကာင္းေကာင္းၾကည့္..."
သူဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့....။ ႐ုပ္ရွင္တဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လက္ကို လက္တန္းေပၚမွာ တင္လိုက္တယ္...။ ခဏေလာက္အၾကာမွာ လက္ကေႏြးသြားတယ္...။ သူ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ကိုင္လိုက္ၿပီ..။ ကၽြန္ေတာ္ ေလာကၾကီးကို ခဏေမ့သြားတယ္...။ ရင္ေတြလည္း ခုန္ၿပီး ေအးကနဲ ျဖစ္သြားတာ.. ၾကည့္ေနတ့ဲ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာႏွင္း ႐ုပ္ရွင္ထဲေရာက္သြားသလိုပဲ..။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ႐ုန္းလိုက္ၿပီး.. လက္ကို ကၽြန္ေတာ္ဖယ္လိုက္တယ္...။ ႐ုပ္ရွင္ၿပီးတ့ဲ အထိ ဘာမွ ဆက္မေျပာျဖစ္ၾက...။
႐ံုျပင္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ကားငွားမယ္ျပင္ေတာ့ သူလိုက္ပို႔ပါရေစတ့ဲ...။ ကၽြန္ေတာ္ မျငင္းေတာ့ဘဲ သူ႕ကားထဲ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္..။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ဘာမွ မေျပာၾကပဲ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခိုးႀကည့္ေနၾကတာ အၾကည့္ခ်င္းလဲ မၾကာမၾကာ ဆံုမိတယ္..။
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့မွ သူက အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္တ့ဲ...။ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ထဲဝင္ေတာ့ အေမက မအိပ္ေသးဘဲ ေစာင့္ေနတယ္..။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ပံုစံကို ၾကည့္ရင္း ရီေနတယ္..။ အသြားတစ္မ်ိဳး အျပန္တစ္မ်ိဳးျဖစ္လာလို႔တ့ဲ....။ ခုမွသတိရတယ္.. ကၽြန္ေတာ့္ အဝတ္အစားေတြ သူ႔ကားထဲမွာ က်န္ခ့ဲတယ္..။
အေမ အိပ္ခန္းထဲဝင္သြားေပမ့ဲ ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းေဘးမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနမိတယ္..။ ခဏေနေတာ့ သူဖုန္းဆက္တယ္..။ ျပန္ေရာက္ၿပီတ့ဲ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဘာမွ ဆက္မေျပာဘဲ ဖုန္းကိုင္ၿပီး တိတ္ဆိတ္ေနၾကတယ္...။
"လမင္း.." "လျပည့္..."
"မင္းေျပာေလ... လျပည့္...."
"ဒီေန႔ညအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.... ငါ ေပ်ာ္တယ္... ၾကည္ႏူးတယ္..."
"ငါလည္း တူတူပါပဲ..."
"Good Night Mr. Moon"
သူဖုန္းခ်သြားတယ္...။
888888
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မေပ်ာ္တာနဲ႔ အခန္းျပင္ကေန ဝရန္တာဘက္ထြက္ခ့ဲတယ္... ေကာင္းကင္မွာ လျပည့္ည ပီပီ လမင္းၾကီးက ၾကယ္စင္ေတြ ၿခံရံ ၿပီးေတာက္ပေနတယ္...။ တေလာကလံုး လင္းထိန္းေနတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတယ္...။ တကယ္ေတာ့ ဒီည ေကာင္းကင္မွာ လမင္းက သာေနခ့ဲသလို ကမၻာေျမမွာလဲ လႏွစ္စင္း မ်က္ဝန္းကေန.. အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ အၿပိဳင္ သာခ့ဲၾကတယ္ဆိုတာ...............................
(ဆက္ရန္.....)
