Monday, October 12, 2009

လႏွစ္စင္းၿပိဳင္တ့ဲ မ်က္ဝန္းေကာင္းကင္ (၆)

“လမင္း..... လမင္း..”
“အန္... အင္း.. ဘာလဲ..”
“ထေတာ့ေလ.. မနက္ ၇ နာရီးထိုးေနၿပီ.. မင္း အိမ္ျပန္ရဦးမယ္ေလ...”

ကၽြန္ေတာ္ကို ႏႈိးေနသူက လျပည့္... ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္.. သူက မ်က္ႏွာသစ္.. ကိုယ္လက္သန္႔စင္ၿပီးလို႔ အဝတ္အစားေတာင္ လဲၿပီးၿပီ...။

“လမင္းတို႔ အအိပ္ႀကီးတာ ခုမွ ပဲ သိေတာ့တယ္...”

ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာ.. ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာ ဆီသို႔ ေလွ်ာက္ခ့ဲတယ္..။ သူက ေနာက္ကလိုက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ခါးကို ဖက္လိုက္တယ္..။ ၿပီးေတာ့... ကၽြန္ေတာ့္လည္တိုင္ကို နမ္းလိုက္တယ္..။

“ခ်စ္တယ္..” တ့ဲ နားနားကပ္ေျပာလိုက္ေသးတယ္..။

“ငါ မင္းအတြက္ သြားတိုက္တံ ထုတ္ထားေပးတယ္..။ မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါလည္း အသစ္ပဲ..။ မ်က္ႏွာျမန္ျမန္သစ္ ၿပီးရင္ အျပင္မွာ Breakfast စားမယ္..။ ”

သူက ေျပာေျပာဆိုဆုိ လွည့္ထြက္သြားတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ၿပီး ျပန္ထြက္ခ့ဲလိုက္တယ္..။

“ေရာ့ အကီ်ၤလဲ... ဒီမွာ မင္းအဝတ္အစားေတြ ငါေလွ်ာ္ၿပီး သိမ္းထားတာ..။”

ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူအဝတ္အစားဝယ္ေပးတ့ဲေန႔က ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကားေပၚမွာ က်န္ခ့ဲတ့ဲ အဝတ္အစားေတြ..။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီအက်ီၤေတြကိုပဲ မက္ေမာစြာ ျပန္ဝတ္လိုက္တယ္..။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခန္းထဲက မထြက္ခင္ သူကၽြန္ေတာ့္ ခါးကို ဖက္ၿပီး အနမ္းမိုးေတြ ရြာလိုက္ေသးတယ္..။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထြက္ခ့ဲၾကတယ္...။ မနက္စာကိုေတာ့ ကန္ရိပ္သာလမ္းထဲက IT လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ စားျဖစ္တယ္..။ သူက မႏၱေလးသား ပီပီ နန္းႀကီးသုတ္မွာစားတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေခါက္ဆဲြျပားသုတ္စားတယ္...။ စားေသာက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို အိမ္လိုက္ပို႔တယ္..။ လမ္းမွာ သူက

“လမင္း... ညက ငါ အရမ္းေပ်ာ္တယ္... ငါဘဝမွာ မေန႔က ေမြးေန႔က အေပ်ာ္ဆံုးပဲ...”
“လျပည့္ မွားေနၿပီ.. မေန႔ က ငါ့ေမြးေန႕ေလ.. ဒီေန႔မွ မင္းေမြးေန႔..”
“ေအာ္.. ဟီ..ဟိ ဟုတ္သား... ဘာျဖစ္ျဖစ္.. ငါေပ်ာ္တယ္ကြာ..။ ဒါပဲ... လွ်ာရွည္တယ္.။ ”

ကၽြန္ေတာ္ ၿပံဳးမိတယ္... ကေလးတစ္ေယာက္လို ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး လုပ္ခ်င္တာလုပ္တတ္တ့ဲ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ဘဝရဲ႕ ပထမဆံုးခ်စ္သူအျဖစ္ ခ်စ္ခ့ဲမိတယ္....။ ညက ကၽြန္ေတာ့္ကို သူဖက္အိပ္ထားတ့ဲအတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚမွာ သူ႔ကိုယ္နံ႕ေလးကို ျပန္ခံစားေနမိတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္ဘဝမွာ မေန႔က ေမြးေန႔က စိတ္ကူးယဥ္အဆန္ဆံုးနဲ႔ အမွတ္တရ အျဖစ္ဆံုး...။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ ေပးရဦးမည္..။

“လမင္း.. ဘာေတြ ၿပံဳးေနတာလဲ...”
“ညက အေၾကာင္းေတြးမိလို႔ပါ...”

သူဘာမွ မေျပာ.. ကားကို ဂ႐ုစိုက္ေမာင္းရင္း ဥကၠလာလမ္းဘက္ကို ေကြ႕လိုက္တယ္..။ ေဂါက္ကလပ္နားေရာက္ေတာ့ ကားကို လမ္းေဘး တစ္ေနရာမွာ ရပ္လိုက္တယ္...။

“လမင္း.... ငါတို႔ ခု ခ်စ္သူေတြေနာ္...”
“အင္းေလ.. ဘာျဖစ္လို႔လဲ..”
“ငါအရင္က မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ခ့ဲတယ္..။ ခ်စ္သူေတြလည္း ျဖစ္ခ့ဲတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ခု ငါစိတ္ခ်မ္းသာသလိုမ်ိဳး ေပ်ာ္သလိုမ်ိဳး မေပ်ာ္ခ့ဲရဘူး..။ ငါ မင္းကို စေတြ႕ကတည္းက ခင္ခ်င္ခ့ဲတယ္.. မင္းနဲ႔ ခင္ၿပီးေနာက္ပိုင္ ရင္ႏွီးခ်င္ခ့ဲတယ္..။ ရင္ႏွီးၿပီးေနာက္ပိုင္း မင္းကို ငါခ်စ္သြားတယ္...။”
“လမင္း.... ငါ မင္းကို တသက္လံုးခ်စ္သြားမယ္...။ ငါကတိေပးတယ္... မင္းက ငါဘဝရဲ႕ ရည္းစားဦး မျဖစ္ခ့ဲေပမယ့္.. ေနာက္ဆံုးခ်စ္သူ ျဖစ္ေစရမယ္..။”

သူ႕စကားကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကည္ႏူးေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ တခ်က္ နင့္သြားတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတယ္.. ခ်စ္လို႔ပဲေနမွာပါ..။

“လျပည့္.. ငါလည္း မင္းကို ခ်စ္တယ္.......။ မင္းက ငါ့ဘဝရဲ႕ ပထမဆံုး ခ်စ္သူပဲ..။ ငါလည္း ကတိေပးတယ္...။ မင္းနဲ႔ ငါ အသက္ရွင္ေနသေရြ႕ အျမဲခ်စ္သြားမယ္...”
“ေနာက္ဘဝအထိေရာ ခ်စ္မွာလား...”
“မင္းသာ ငါ့နားမွာရွိေနရင္ ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ ခ်စ္ေနမယ္... ေက်နပ္ၿပီးလား...”
“ဟား..ဟား.. ဒါမွ ငါ့ရည္းစားကြ...”

ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ပါးကုိ နမ္းျဖစ္ေအာင္ နမ္းလိုက္ေသးတယ္... ေတာ္ေသးတာေပါ့ လမ္းမွာ ဘယ္သူမွ မရွိလို႔...။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆက္ထြက္ခ့ဲၾကတယ္..။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၁ဝ နာရီထိုးေနၿပီ.. အေမက ေနာက္ေဖးမွာ ထမင္း ဟင္းခ်က္လို႔ေပါ့...။

“ေမႀကီး သား ျပန္ေရာက္ၿပီ...”
“ေအာ္.. ေမာင္လျပည့္လဲ ပါလာတာကိုး.. ထမင္းစားၿပီးမွ ျပန္ကြယ္... ေန႔လည္စာ နီးေနၿပီ..”
“ဟုတ္.. ကၽြန္ေတာ္ အေမခ်က္တာ စားၿပီးမွာ ျပန္မယ္...”
“အန္... ဘယ္လို.. ေအာ္ ေအးေအး.. ”

အေမနည္းနည္းေၾကာင္သြားတယ္... ကၽြန္ေတာ္လည္း ႐ုတ္တရက္ ဘာေျပာရမွန္းမသိ...

“အန္တီ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေမက အသက္ျခင္းတူတူေလာက္ပဲ... အေမက မမာေတာ့ အေမခ်က္တ့ဲ ဟင္း မစားရတာ ၾကာၿပီ အန္တီရဲ႕.. ခု အန္တီက လမင္း အေမဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အေမလို႔ပဲ သေဘာထားမယ္ေနာ္..”
“ရပါတယ္..သားရယ္... ”

လျပည့္ေမာင္ အမွတ္ယူလိုက္ၿပီ..။ အညာသားလို႔ မေျပာရဘူး.. စကားေတာ္ေတာ္ တတ္..။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းထဲ ေခၚသြားလိုက္တယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ အဝတ္အစားလဲၿပီးခ်ိန္မွာ သူကလည္း အဝတ္လဲမယ္တ့ဲ..။ ကၽြန္ေတာ့္အဝတ္တစ္စံု ထုတ္ေပးလိုက္တယ္..။

“လမင္း.. ဟိုဘက္လွည့္.. လာမၾကည့္နဲ႔..”
“ေအာင္မာ.. လာလာခ်ည္းေသး... မင္းက အတင္းေခၚရင္ေတာင္ လာေသးဘူး...”

သူကပဲ ရွက္ေနေသးတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဝတ္လဲၿပီး အေမရွိရာ မီးဖိုးခန္းဘက္ထြက္ခ့ဲတယ္..။ အေမက ဝက္အူခ်ိဳခ်က္မလို႔ ျပင္ေနတယ္..။ ငါးလည္း ေၾကာ္မယ္တ့ဲ...။ ခ်ဥ္ေပါင္ကို ခ်ဥ္ဟင္းခ်က္ဦးမယ္...။ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို ဝိုင္းကူေတာ့ သူကလည္း ကူမယ္တ့ဲ.. အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူ ၾကက္သြန္ အခြံသင္ လီွးဖုိ႔ျပင္ေတာ့.. သူ ၾကက္သြန္းလွီးမယ္တ့ဲ.. ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ယံုလိုက္မိတယ္..... အဲဒီေန႔က လူ လက္ညိႈးဟင္းပါ စားရေတာ့မလို႔...။

ေန႔ခင္း ၁၂ နာရီေလာက္က်ေတာ့ ထမင္းစားၾကေတာ့ ညီေတြလည္း ျပန္ေရာက္ေနတာမို႔ အားလံုးတူတူ စားၾကတယ္... သူက အေမ့ကို စားဦးခပ္ေပးေသးတယ္... ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထည့္ေပးတယ္..။ အဲဒီေန႕က သူကၽြန္ေတာ့္ မိသားစုကို စည္း႐ံုးႏိုင္ခ့ဲတယ္..။ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ႐ုပ္ရွင္တူတူ ၾကည့္ၾကတယ္..။ သူ တစ္ေနလံုး အိမ္မွာ ေနသြားတယ္..။ ညေနေလာက္ေရာက္ေတာ့မွ...

“လမင္း.. ငါအိမ္ကို ဖုန္းေခၚဖို႔ ေမ့ေနတယ္...”
“မင္း အိမ္မွာ မွ လူမရွိတာ..”
“မဟုတ္ဘူး... မႏၱေလးအိမ္ကို..”
“ဟာ... ဟုတ္သားပဲ... ေမြးေန႔မွာ မိဘဆီကို မေခၚဘဲ ေနႏိုင္တယ္ေနာ္..”

သူက အနားကပ္ၿပီး တုိးတိုးေလးေျပာ လိုက္တယ္..

“ငါ့ေဘးမွာ မင္းရွိေနရင္ ဘာမွ မလိုေတာ့ဘူး...” တ့ဲ....။

သူအိမ္နဲ႔ ဖုန္းေျပာၿပီး ညေနေတာ္ေတာ္ေစာင္းမွ သူျပန္သြားတယ္...။ သူျပန္သြားေတာ့မွ အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကို သူ႔အေၾကာင္းေတြ ေမးတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္ သိသေလာက္ေျပာလိုက္တယ္... ေနာက္ေတာ့မွ သူ႔အေဖက ကၽြန္ေတာ္အေဖနဲ႔ အတူ အလုပ္ေတြ တြဲလုပ္ေနတ့ဲ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္မွန္းသိေတာ့တယ္...။ ညဘက္ သူဖုန္းဆက္ေတာ့ ေျပာျပလိုက္တယ္..။ သူေတာ္ေတာ္ ဝမ္းသာသြားတယ္..။ သူလည္း အိမ္မွာ တခါးမရွိ ဓားမရွိ ဝင္ထြက္ခြင့္ရသြားတယ္...။ ေနာက္တစ္ပတ္ သူ႔အေဖ ရန္ကုန္ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစုကို ထမင္းဖိတ္ေကၽြးတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေဖေတြက စီးပြားေရး အေၾကာင္းေျပာေနၾကသလို အေမေတြကလည္း စပ္မိစပ္ရာ ေျပာေနၾကတယ္..။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖဟာ သူ႔ အေဖကုမၸဏီရဲ႕ အေဆာက္အဦီးေတြမွာ ျပင္ဆင္ထိန္းသိမ္းမႈ လုပ္ငန္းေတြကို ကန္ထ႐ိုက္ယူထားတာေလ...။ ၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႔ စီမံကိန္းေတြမွာ အက်ိဳးတူ ရွယ္ယာမ်ိဳးလုပ္ၾကတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိဘေတြ စကားေျပာေနၾကခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ညီေတြကို သူက Game ေဆာ့ဖို႔ စည္း႐ံုးထားလိုက္တယ္..။ ၿပီးေတာ့ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျခံထဲကို ေခၚလာခ့ဲတယ္...။

“ခ်စ္....”
“ဘယ္သူ႔ကို ေခၚတာလဲ..”
“မင္းကို ေခၚတာေလ လမင္း..”
“အာ.. အဲလို မေခၚနဲ႔.. ငါ မေနတတ္ဘူး.. ပံုမွန္ပဲ ေခၚပါကြာ.”
“မင္းကလည္း ကဗ်ာမဆန္လိုက္တာ..”
“အဲလို မဟုတ္ဘူး. လျပည့္.. တစ္ေယာက္ေယာက္ၾကားသြားရင္ မေကာင္းဘူးေလ...”
“ကဲပါ.. မင္းသေဘာ...”
“အင္း.. တကယ္ေတာ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုေခၚတယ္ ဆိုတာထက္ ခ်စ္ေနဖို႔ပဲ အေရးႀကီးတယ္ေလ..”
“အင္း.... အဲဒါ ဟုတ္တယ္..”

သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျခံေထာင့္က ဒါန္းမွာ ထိုင္လိုက္ၾကတယ္..။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ကိုင္ထားတယ္..။

“လမင္း.. ဘာေရေမႊးသံုးတာလဲ... မင္းရဲ႕ ေရေမႊးက ေအးေအးေလးနဲ႔ ေမႊးတယ္ေနာ္..”
“Cerrutti ေလ.. ျပင္သစ္ေရေမႊး..”
“ႀကိဳက္တယ္.. မင္းအျမဲတမ္း သံုးတယ္ေနာ္...”

သူက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တူတူရွိေနရင္ နမ္းျဖစ္ေအာင္ နမ္းမယ္မ်ား သစၥာ ဆိုထားသလား မသိဘူး.. ခုလည္း ေျပာရင္နဲ႕ကို နမ္းလိုက္တယ္..။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ပုခံုးကို ဖက္ထားလိုက္ေသးတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာမွ မေျပာၾကဘဲ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္မွီထားလိုက္တယ္..။ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားတယ္... အိမ္ထဲက လူႀကီးေတြ ထြက္လာမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထလိုက္ၾကတယ္...။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ လူႀကီးေတြ မျမင္လိုက္ဘူး...။

အဲဒီေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေန႔တိုင္းလို ေတြ႔ျဖစ္ၾကတယ္... သံေယာဇဥ္ကလည္း တိုးသထက္ တိုးလာၾကတယ္..။ မေတြ႔ျဖစ္ရင္ေတာင္ ဖုန္းေျပာျဖစ္ၾကတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ တက္တ့ဲ သင္တန္းတိုင္းမွာ သူက ေဘးမွာ အၿမဲရွိေနခ့ဲတယ္..။ သြားေလရာ သူလိုက္တယ္...။ တတြဲတြဲေနခ့ဲၾကတယ္...။ ဒီၾကားထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ မပိုခ့ဲၾကဘူး...။ လက္ကေလးကိုင္.. ပါးနမ္းေလာက္ပဲ ေနခ့ဲၾကတယ္... ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ လက္ထပ္တ့ဲေန႔အထိေပါ့...။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ထပ္ခ့ဲၾကတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္တ့ဲ ေန႔ေပါ့... သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ ငွားထားတ့ဲ အိမ္ေလးမွာေပါ့... အဲဒီအိမ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕လို႔ရေအာင္ ငွားထားၾကတာေလ... ညေတာ့ မအိပ္ၾကပါဘူး...။ အဲဒီေန႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး အိမ္မျပန္တ့ဲ အေၾကာင္းေျပာခ့ဲၾကတယ္.. အားလံုးကလည္း တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္မွာ ရွိမယ္လို႔ပဲ ထင္ခ့ဲၾကတယ္ေလ..။

“အေမ.. သား ဒီေန႔ လျပည့္နဲ႔ပဲ ရွိမယ္... ထံုးစံအတိုင္း သားေမြေန႔ၿပီးရင္ သူ႔ေမြးေန႔ဆက္လုပ္မွာမို႔... သားကို မေစာင့္နဲ႔ အိပ္ႏွင့္ေနာ္..အေမ...”
“ေအး..ေအး..”
လျပည့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို လာေခၚေတာ့ နည္းနည္းေနာက္က်ေနၿပီ...။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညစာစားၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္ကေလးဘက္ကို ထြက္ခ့ဲၾကပါတယ္..။ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ အိမ္ထဲမွာ သူျပင္ဆင္ထားတာ ေတာ္ေတာ္လွတယ္...။ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ဝိုင္နီ တစ္ပုလင္းျပင္ထားတယ္....။ သူက ညေနကတည္းက လာျပင္ထားတာတ့ဲ...။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ အဝတ္လဲလိုက္ၾကၿပီး ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ၿပီး ဝိုင္ေသာက္ၾကတယ္..။ သီခ်င္း ေအးေအးေလး ဖြင့္ထားၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္မွီၿပီး ထိုင္ရင္ ဝိုင္ေသာက္ခ့ဲၾကတ့ဲ အဲဒီေန႕က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္တ့ဲ အမွတ္တရ တစ္ခုပါပဲ...။

“လမင္း....” “ငါ မင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္..”
“ေျပာစရာ မလိုပါဘူး လျပည့္ရယ္.. ကဲေျပာ ဒီႏွစ္ လက္ေဆာင္က ဘာလဲ...”

သူထိုင္ရာက ႐ုတ္တရက္ထၿပီး ဧည့္ခန္းေထာင့္က ဗီ႐ိုကို ဖြင့္လိုက္တယ္..ၿပီးေတာ့ ကတၱီပါ ဘူးတစ္ခုကို ယူလာတယ္..။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္တယ္..။

“လမင္း.... ငါ မင္းကို လက္ထပ္ပါရေစ...”

ကၽြန္ေတာ္ ဘာေျပာရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္သြားတယ္... မထင္မွတ္တာေတြကို လျပည့္ လုပ္တတ္မွန္း သိေပမယ့္ ခုလိုမ်ိဳးေျပာလာလိမ့္မယ္လို႔ လံုးဝ မထင္ခ့ဲ...။

“လမင္း... မင္းနဲ႔ ဘဝကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ငါ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီ... မင္းကို ငါလက္ထပ္ပါရေစ... ဒါဟာ ငါေပးတ့ဲ မင္းအတြက္ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ ၿပီးေတာ့ မင္းဆီကေန ငါျပန္ေတာင္းတ့ဲ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ပဲ...”

ကၽြန္ေတာ္ အ့ံဩမႈေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အတူ သူ႔ကို သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး...

“လျပည့္ ငါ မင္းရဲ႕ ေဘးမွာ ထာဝရ ရွိသြားမယ္...”

ၿပီးေတာ့ သူကတၱီပါဘူးကို ဖြင့္လိုက္တယ္... စိန္လက္စြပ္ေလး ႏွစ္ကြင္း...။ မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ ေတာက္ပေနတယ္..။ သူ လက္စြပ္တစ္ကြင္းကို ကၽြန္ေတာ့္လက္မွာ ၾကင္နာမႈေတြ နဲ႔ အတူ ညင္သာစြာ စြပ္ေပးလိုက္တယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း က်န္တ့ဲ လက္စြပ္ေလးကို သူ႔ကို ျပန္စြပ္ေပးလိုက္တယ္...။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေႏြးေထြးစြာ ေထြးေပြ႕ထားလိုက္ၾကတယ္...။

ည ဉာဥ့္နက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိပ္ခန္းထဲကို ဝင္ခ့ဲၾကတယ္..။ အခန္းထဲမွာလဲ သူ ျပင္ဆင္ထားတ့ဲ အိပ္ယာကလည္း ကဗ်ာ အရမ္းဆန္တယ္... စာၾကည့္မီးအိမ္ မွိန္မွန္ေလးထြန္းထားတယ္.. အိပ္ရာက ကၽြန္ေတာ္အရမ္းႀကိဳက္တ့ဲ အျပာနဲ႔ အျဖဴေရာင္ေတြနဲ႔ေပါ့..။ သူကၽြန္ေတာ့္ကို လွမ္းဖက္လိုက္တယ္.. ႏွစ္ေယာက္သား လံုးေထြးၿပီး အိပ္ယာေပၚကို က်သြားတယ္...။ သူ အနမ္းမိုးေတြ ေစြေနတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာသြားတယ္...။

“လမင္း..... ခ်စ္.. ခုခ်ိန္ကစၿပီး မင္းနဲ႔ ကို လက္ထပ္ၿပီးတ့ဲ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ျဖစ္သြားၿပီေနာ္...”
“လျပည့္..ေတာ္ေတာ္ ကဲေနတယ္.. ငါ့ကိုမ်ား ခ်စ္တ့ဲ.. သူ႔ကို သူက်ေတာ့ ကို တ့ဲ... တရားတယ္.. မရဘူး မင္းက ခ်စ္ လုပ္..ငါက ကို လုပ္မယ္.. ငါက တရက္ ပိုႀကီးတယ္..”
“ေခၚခ်င္သလို ေခၚကြာ.. ခ်စ္ေနရရင္ ၿပီးတာပဲ..”

ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ေနခ့ဲၾကတယ္.... အၾကည့္ခ်င္း စကားေျပာၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား အခ်စ္ပင္လယ္ျပင္ကို လက္ပစ္ကူးခ့ဲၾကတယ္...။ ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ တျခားကမၻာကို လွမ္းခ့ဲၾကတယ္..။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဘဝခ်င္းပံုၿပီး ယံုခ့ဲၾကတယ္..။ အျပန္အလွန္နားလည္မႈနဲ႔ အတူ အခ်စ္ရဲ႕ အရသာသစ္ကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခ့ဲၾကတယ္...။

888888

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ အဲဒီေန႔က လက္ထပ္ခ့ဲၾကတာဟာ.. စြန္႔စားမႈ တစ္ခုလို႔ပဲ သေဘာထားခ့ဲမိေပမယ့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ကိစၥေတြကို ေမ့ထားခ့ဲၾကတယ္...။ သဘာဝမဟုတ္မွန္းသိခ့ဲေပမယ့္ ခ်စ္ျခင္းကို ေရွ႕တန္းတင္ခ့ဲၿပီး အရဲစြန္႔ခ့ဲၾကတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီေန႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မွာ မဟုတ္သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ခ်စ္ျခင္းမွတ္တိုင္တစ္ခု ျဖစ္ခ့ဲတယ္ဆိုတာ...........

(ဆက္ရန္)



No comments: